Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
süstləşmə — «Süstləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süstləşmək — f. 1. Hissini, duyğusunu itirmək, sustalmaq, keyimək. Güldəstə birdən birə süstləşdi. H. Seyidbəyli. 2. Donub qalmaq, quruyub qalmaq, kütləşmək. Heyrətə düşmüş bağban, saçları çiyinlərindən üzü aşağı tökülən Həcəri gördü və heyrətlə süstləşib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süstləşdirmə — «Süstləşdirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süstləşdirmək — f. Süstləşməsinə səbəb olmaq, keyləşdirmək. Bədbin hisslər <Nemətin> bədənini süstləşdirməkdə idi. Ç.. Görünməmiş vəhşiliklər Azərbaycan oğullarının əqidəsini süstləşdirmir, tutduqları yolun haqq və ədalət yolu olduğuna bir tikə şübhə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tayax — I (Zaqatala) qoz çırpmaq üçün uzun ağac. – Tayaxı atam çölə apardı II (Qax) süst, əzgin ◊ Tayax olmax (Qax) – süstləşmək, əzginləşmək. – Niyə tayax olupsan? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xümar — ə. 1) içkidən sonra süstləşmə; 2) kefli, sərxoş; 3) xumarlanmış, süzgün (göz haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
heyrət — 1. is. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz bir şeydən, hadisədən çaşqınlıq halı; təəccüb. Usta Murtuz heyrətindən qayıdıb aşağı baxdı. M. C.. <Oğlan> yəqin mənim üzümdə heyrət əlaməti görüb əlavə etdi. M. Rz.. Heyrət almaq (götürmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isti — 1. sif. Qızdırılmış, isidilmiş, hərarəti artırılmış (soyuq qarşılığı). İsti otaq. İsti ütü. İsti süd. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə və dolça, tövşüyə tövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. is. Xəstəlik halında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keyimiş — f. sif. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmiş, çəng olmuş; qurumuş. Keyimiş əl. – Talıb xanla yasavul üzüyuxarı qalxıb, qapıdan bir az aralıda keyimiş halda yerə düşdülər. S. R.. <Qızın> keyimiş dizləri sanki hissini itirmişdi. M. C.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keyimək — f. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmək, qurumaq, çəng olmaq, keyləşmək. Hatəm xanın qolu keyiyib dondu, onun gözü pər pər çaldı. S. R.. <Səlbinin> ayağı elə keyimişdi ki, barmaqlarını kəssəydilər xəbəri olmazdı. Ə. Vəl.. 2. məc. Hiss və dərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keyləşdirmək — f. 1. Key hala salmaq; hissizləşdirmək. İynə vurub əti keyləşdirmək. 2. məc. dan. Keyləşməsinə, süstləşməsinə, donub qalmasına səbəb olmaq; sarsıtmaq. Bu xəbər onu keyləşdirdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
